Ulica Zelenih beretki vodi pravcem zapad – istok, od Trga oslobođenja – Alija Izetbegović do Kundurdžiluka, a onda savija ka jugu i kod mjesta Sarajevskog atentata se spaja sa Obalom Kulina bana.

To je jedna od najstarijih saobraćajnica u Sarajevu, čiji je istočni dio formiran još u 15. stoljeću.

Dionica između današnje Kulovića i Štrosmajerove se prvobitno zvala Put kuluk-česma, po česmi na mjestu današnjeg hotela Central, a od Štrosmajerove do Kundurdžiluka se pružala Sabljarska čaršija, kasnije Kulukčije (sabljari).

Krak što vodi južno, do Muzeja Sarajevo 1878 – 1918, zvao se Franačka čaršija, jer su taj dio grada naseljavali katolici.

Pred kraj osmanske uprave se trasa od Kulovića do Latinske ćuprije zvala Galata ulica, po četvrti u Istanbulu, a onda je tik pred austrougarsku okupaciju dionica od današnje Ćemaluše do Latinske ćuprije dobila ime Tašlihanska, po kamenom hanu iz 16. stoljeća, čiji ostaci još stoje uz Gazi Husrev-begov bezistan.

Tokom austrougarske uprave saobraćajnica između Latinske ćuprije i BBI Centra zvala se po caru Franji Josipu, u vrijeme stare Jugoslavije bila je to ulica Kralja Petra, za vladavine NDH – Ulica broj 1, da bi 1946. bila nazvana ulicom Jugoslovenske narodne armije (JNA).

Ta ulica je 1993. podijeljena na dva dijela – zapadni Branilaca Sarajeva i istočni Zelenih beretki, što je naziv dobrovoljačke vojne formacije nastale 1991. u svrhu odbrane Sarajeva i Bosne i Hercegovine