Pretpostavlja se kako je to veoma jednostavno, a tako zamamno pecivo, na ove prostore donijela turska vojska. Jer, riječ je o pekarskom proizvodu koji se može u velikim količinama veoma brzo napraviti, pa je stoga bio idealan za prehranu vojnika tokom dugih marševa.
Svoju današnju popularnost somun dobrim dijelom duguje sarajevskim aščijama i ćevabdžijama, jer upravo se somun poslužuje uz jela u tim tradicionalnim restoranima.
Ramazanski somuni razlikuju se od onih koji su u ponudi ostatkom godine po tome što se u vrijeme ramazana somuni posipaju sjemenkama ćurekota (crnog kima).
Somun i paklama
Pekara Mehmeda Mehe Poričanina, koja se nalazi na adresi Safvet-bega Bašagića 16, malo poviše taxi štanda na Baščaršiji, nadaleko je poznata po svojim somunima, ali i po raznim drugim vrstama peciva, među kojima su i paklame, koje su jedno od obilježja muslimanskih blagdana – ramazanskog i Kurban-bajrama.
Tokom ramazana pekara Poričanin zna napraviti i po 3.000 somuna dnevno, a redovi pred tim dućanom se prije iftara znaju protegnuti i stotinjak metara, što je jedna od upečatljivih slika ramazana u Sarajevu.
Pekarsku tradiciju Poričanina započeo je Mehmedov amidža Muharem, koji se u Sarajevo, u godinama netom po završetku Prvog svjetskog rata, doselio iz Gornjeg Vakufa.
Po završetku zanata Muharem je 1923. otvorio pekaru na Bistriku, kasnije se selio od Hrida, preko Gorice, da bi 1953. godine, nakon tri decenija rada u prostorima koje je uzimao pod najam, kupio vlastiti dućan i otvorio pekaru na mjestu gdje se ona i danas nalazi.
Uz amidžu Muharema pekarskom zanatu se još od svoje osme godine učio i Mehmed Meho Poričanin, koji posao preuzima 1969. godine, nakon smrti amidže i amidžinice.
Kroz decenije predanog rada Mehmed je stekao ugled majstora svog zanata.
Bitne godine
Tokom posljednjeg rata on je sa svojim ukućanima napravio oko 3,5 miliona hljebova za branioce Sarajeva, a pekara je bila na usluzi i civilnom stanovništvu opkoljenog grada.
Po završetku rata proširen je asortiman pekare, a porodica Poričanin se 2016. godine odlučila okušati u još jednom poslu. Na Pločama su, u neposrednoj blizini kapi-kule Ploče, u kojoj je smješten Muzej Alije Izetbegovića, otvorili luksuzni hotel Aziza.
Hotel je ime dobio po Mehmedovoj supruzi Azizi, sa kojom je u skladnom braku od 1970. godine, u kojem su dobili tri kćerke (Elmedinu, Amelu i Selmu), od kojih ona srednja, Amela, danas vodi porodični posao i tako nastavlja tradiciju Poričanina.
Sobe u hotelu Aziza nose brojeve godina bitnih za porodicu Poričanin, poput one kada je Muharem Poričanin otvorio prvu pekaru, te godina rođenja Mehmeda, Azize, njihovih kćeri i unuka.
