Sudbina je htjela da je Sarajevski atentat izvršen 28. juna 1914. godine, na pravoslavni praznik Vidovdan, pa su atentatori prozvani Vidovdanskim herojima.

Posmrtni ostaci Vidovdanskih heroja sakupljeni su po zatvorima zemalja bivše monarhije Austro-Ugarske u kojima su tamnovali, nakon čega su 7. jula 1920. sahranjeni u zajedničkoj grobnici u Sarajevu. Tačno 19 godina poslije, 1939. godine, izgrađena je kapela Svetog Arhanđela, posvećena Vidovdanskim herojima.

Kapelu na starom pravoslavnom groblju Sv. Mihajlo na Koševu je po nalogu patrijaršije Pravoslavne crkve u Sarajevu projektovao srbijanski arhitekt i pilot – dobrovoljac iz Prvog svjetskog rata, Aleksandar Deroko, koji se kao student u Parizu družio sa Picassom i Le Corbusierom. Na ulaznom portalu kapele ispisana su imena Vidovdanskih heroja: Gavrila Principa, Bogdana Žerajića, Nedeljka Čabrinovića, Danila Ilića, Trifka Grabeža, Nedeljka Čubrilovića, Mihajla-Miška Jovanovića, Mitra Kerovića, Neđe Kerovića, Jakova Milovića i Marka Perina.

Tu su i stihovi crnogorskog pjesnika Petra II Petrovića Njegoša: “Blago tome ko dovijek živi, imao se rašta i roditi.”

Malo je poznato da Kapela Vidovdanskih heroja čuva i sjećanje na pravoslavno groblje staro nekoliko stoljeća, koje se nekada nalazilo na mjestu današnjeg Parlamenta BiH, u naselju Donja Hiseta. To groblje je već 30-tih godina 20. stoljeća bilo izuzetno zapušteno, pa su u Pravoslavnoj patrijaršiji odlučili da dio nadgrobnih spomenika sa tog groblja iskoriste za gradnju Kapele Vidovdanskih heroja.

Zahvaljujući tome, i danas u zidovima Kapele možete vidjeti ugrađene stare nadgrobne spomenike, kao i imena već davno zaboravljenih ljudi, ispisana starom čirilicom.