Rezidencija Konak (tur. konak - dom, palata, prenoćište) nalazi se u naselju Bistrik, između zgrade Akademije nauka i umjetnosti na zapadu, Careve džamije na sjeveru, ulice Konak na istoku i Franjevačke ulice na jugu.

Sultanovi namjesnici u Bosni su svoja sjedišta imali u: Sаrајеvu (1463–1553), zatim u Banja Luci (1553–1638), potom opet u Sarajevu (1638–1703), u Travniku (1703–1850), pa, po treći put, u Sarajevu, nakon 1850.

Rezidencije namjesnika su se za vrijeme turske uprave nazivale saraji, begluk-saraji (bejluk-saraj), odnosno konaci. U Sarajevu se, na mjestu današnje kasarne na Bistriku, nalazio stari begluk-saraj, sagrađen između 1453. i 1462, a koji je stradao prilikom upada vojske Eugena Savojskog, 1697. godine. 

Današnji konak podignut je po preseljenju sjedišta namjesnika iz Travnika u Sarajevo, za uprave Topal Osman Paše, između 1867. i 1859.  

U duhu historcizma palaču na tri sprata, uz koju je podignuta i manja zgrada u kojoj je bio haremluk (namjesnikov stan), projektovao je Splićanin Franjo Linardović.

Konak je do 1878. bio sjedište vlade, tu su se održavale audijencije kod vezira, a jedanput godišnje i zasjedanja Zemaljske skupštine. U Konaku je nakon Berlinskog kongresa 1878, na kojem je Austro-Ugarskoj povjerena uprava nad BiH, formirana Narodna vlada.

Tokom austro-ugarske uprave u Konaku su boravili poglavari zemlje, tu je u maju 1910. spavao austrougarski car Franz Josef, a nakon atentata 28. juna 1914. tamo su dovezena tijela austrougarskog prestolonasljednika Franza Ferdinanda i njegove supruge Sofije, te je izvršena obdukcija i izložen njihov posmrtni odar.

Od 1918. do 1941. u kompleksu su boravili generali, veliki župani i banovi, a za Kraljevine Jugoslavije korišten je i kao kraljevska rezidencija.

Prvi medicinski fakultet u BiH, otvoren 22. novembra 1944. godine u Sarajevu, bio je smješten u Konaku i okolnim zgradama.

Iza Drugog svjetskog rata Konaku je vraćena rezidencijalna funkcija, u njemu je povremeno boravio predsjednik SFRJ Josip Broz Tito i visoki strani gosti prilikom zvaničnih posjeta.

U ratu od 1992. do 1995. objekat je djelomično oštećen, nakon rata je obnovljen i danas služi za potrebe Predsjedništva BiH i povremene državne prijeme.

Graditeljska cjelina koju čine rezidencija Konak, pokretno naslijeđe, pomoćni objekt i park, proglašena je 2007. nacionalnim spomenikom BiH.