U Sarajevu je nekada postojalo stotine sebilja (javnih česmi u obliku kioska), a danas se jedini sačuvani sebilj nalazi na Baščaršijskom trgu i smatra se prepoznatljivijim simbolom Sarajeva.

Sebilji korijene vuku sa Arabijskog poluotoka, a u Bosnu i Hercegovinu su običaj izgradnje sebilja donijele Osmanlije. U sebilju je radio sebiljdžija (službenik na državnoj, ili vakufskoj plati), koji je vodu besplatno djelio ožednjelim prolaznicima.

Današnji baščaršijski sebilj načinjen je za vrijeme austrougarske, nakon što je onaj stariji, kojeg je izgradio Mehmed-paša Kukavica i koji se nalazio nekoliko metara iznad sadašnjeg, stradao u požaru, nakon čega je porušen.

Sebilj na Baščaršiji osmislio je Aleksandar Wittek u pseudomaurskom stilu, a na današnje mjesto postavljen je 1913. godine. Obnavljan je pred XIV Zimske olimpijske igre i nakon posljednjeg rata.